Ագաթ ՀԿ-ի կողմից իրականացված բոլոր ծրագրերի հիմքում եղել են մարդու իրավունքները, և մեր առաջնահերթությունն է ներառումը , այլ ոչ թե ինտեգրումը: Չնայած նրան, որ դրամաշնորհի գումարը քիչ էր, մենք  շատ էինք ցանկանում խաղահրապարակում ապահովել որքան հնարավոր է շատ ներառական խաղեր: Ուստի մեր ռազմավարությունն էր ներգրավել մեր համայնքին,  որպեսզի օգնի մեզ իրականացնել  այս հրաշալի ու եզակի նախաձեռնությունը: Մենք աշխատեցինք ներքևում նշված երեք հիմնական խմբերի հետ: Այս բոլոր գործընկերների հետ համագորցակցելիս ես սովորեցի, թե որքան կարևոր է ցույց տալ, որ արդյունքը լինելու է փոխշահավետ, և պետք է շեշտել, որ ես պատրաստ եմ տեխնիկական աջակցություն ցուցաբերել գործընթացի բոլոր փուլերի ընթացքում:

1. Գործարար համայնքը

Նախքան  ֆինանսավորում ստանալու համար  ծրագրի առաջարկը ներկայացնելը, ես հանդիպեցի  Գյումրիի Մագնոն բիզնես կենտրոնի  գործադիր տնօրենի հետ: Մագնոնը Հայաստանում խաղահրապարակներ և  սպորտային սարքավորումներ արտադրող միակ արտոնագրված ընկերությունն է: Ես բացատրեցի նրան ներառական խաղահրապարակի հետ կապված իմ երազանքի մասին և հարցրեցի, թե արդյոք հնարավոր է ստեղծել այն: Նա ազնվորեն ասաց, որ նրանք ներառական խաղահրապարակ ստեղծելու փորձ չունեն, սակայն նա շատ էր հետաքրքրված և ոգևորված: Ես ասացի նրան, որ երկուսիս համար էլ այդ ծրագիրը լինելու է փորձնական, և այն  կբարձրացնի իրենց ընկերության համբավը, քանի որ Հայաստանը ներկայումս աշխատում է ներառման ուղղությամբ: Փորձը կոգևորի մյուսներին նրանց դիմել՝ Հայաստանի տարբեր վայրերում նմանատիպ խաղահրապարակներ կառուցելու համար: Ես իմ պատրաստակամությունն հայտնեցի՝  աջակցելու նրան խաղահրապարակի ստեղծման յուրաքանչյուր փուլում:

Առաջին հանդիպումից հետո մենք արդեն կապի մեջ էինք Մագնոնի հետ: Ես աշխարհի տարբեր ներառական խաղահրապարակների տեսահոլովակներ և նկարներ էի ուղարկում, և մենք քննարկում էինք, թե ինչպես կարող ենք  այդ գաղափարները հարմարեցնել Հայաստանում: Ճոճանակներ և խաղեր ընտրելիս, ինչպես նաև խաղահրապարակի վերջնական դիզայնը հաստատելիս՝ Ագաթ ՀԿ-ի աշխատակիցները մշտապես համագործակցում էին Մագնոնի հետ: Նրանք մեծ զեղչեր կիրառեցին մեզ համար, և նույնիսկ մի ճոճանակ նվիրեցին խաղահրապարակին: Նրանց համար դա  ոգեշնչող փորձ էր:

2. Տեղական իշխանությունները

Սկզբում ես հանդիպեցի Գյումրու ավագանու անդամի հետ: Նա շատ ուրախ էր, որ մենք նախատեսում ենք ունենալ խաղահրապարակը մեր թաղամասում: Ես ասացի նրան, որ  կարող ենք տեղադրել խաղահրապարակը Ագաթ  ՀԿ-ի գրասենյակի բակում, սակայն ուզում ենք էինք, որ ավելի շատ երեխաներ օգտվեն խաղահրապարակից: Սա նշանակում էր, որ մեզ  ավելի մեծ տարածք է անհրաժեշտ: Մեր թաղամասի ավագանին հանդիպում կազմակերպեց Գյումրու քաղաքապետի և փոխքաղաքապետի հետ, որպեսզի ես ներկայացնեմ և բացատրեմ խաղահրապարակի և տարածքի անհրաժեշտությունը: Մեր քաղաքապետը շատ բաց է համագործակցության համար և նա ողջունեց մեր նախաձեռնությունը:

Սակայն  նրանք ուզում էին, որ  մենք տեղադրեինք խաղահրապարակը քաղաքի այլ  թաղամասում, որտեղ արդեն խաղահրապարակ կար: Ես շնորհակալություն հայտնեցի առաջարկի համար, բայց  խնդրեցի նրանց տարածք տրամադրել մեր թաղամասում, որտեղ ոչ մի խաղահրապարակ չկար: Ես նրանց ասացի, թե ինչ տարածք ի նկատի ունեի: Սակայն այդ տարածքը շատ անմխիթար և  ամայի վիճակում էր, և շատ աշխատանք կպահանջվեր տարածքը բարելավելու համար: Ես նրանց խոստացա հանդիպել համայնքի անդամների հետ և  հարցնել, թե արդյոք  նրանք պատրաստ են անվճար աշխատել և բարեկարգել տարածՄՄքը: Քանի որ, մեր նախաձեռնությունը փոխշահավետ էր, նրանք համաձայնվեցին աշխատել իմ առաջարկի ուղղությամբ:  Գյումրիի քաղաքապետարանը  ոգևորված էր այս նախաձեռնությամբ և խաղահրապարակի համար անվճար տարածք տրամադրեց, ներդում ունեցավ այն վերականգնելիս և վերակառուցելիս, և  չորս նստարաններ նվիրաբերեց խաղահրապարակին:

3. Համայնքի անդամները

Ես հանդիպեցի մեր թաղամասի ակտիվ անձանցից մեկին, պատմեցի նրան մեր նախաձեռնության մասինը և խնդրեցի  նրան հավաքել ևս տաս ակտիվ համայնքի անդամների և երեկոյան գալ մեր կազմակերպություն՝ հանդիպման համար: Ես միշտ կհիշեմ այդ երեկոն՝  ժպիտը դեմքիս: Մի երիտասարդ կին և ավելի քան տաս տղամարդիկ այցելեցին մեզ: Մեր գործունեության  ընթացքում ես զգացի, որ վաստակել եմ մեծ վստահություն համայնքում: Ես բացատրեցի, որ ինձ արդեն առաջարկել են մեկ այլ տարածք  խաղահրապարակի համար  այլ թաղամասում, սակայն ես ուզում եմ մի լավ բան անել մեր թաղամասի համար: Նրանք ևս հետաքրքված էին, քանի որ դա շատ օգտակար էր լինելու հենց իրենց երեխաների համար:

Համայնքի բնակիչները  շատ մոտիվացված էին, և նրանցից շատերը  զօր ու գիշեր առանց  որևէ  վճարման աշխատեցին՝  վերակառուցելու և բարեկարգելու խաղահրապարակի տարածքը: Նրանք ծառեր տնկեցին, ծաղիկներ աճեցրին , ամեն օր  խնամում են դրանք  և մաքրում են տարածքը: